Vandaag het sleutelkot bezocht, als dat nog ooit moet gaan rijden? De automatenbak ligt helemaal uit elkaar. Een automatenbak werkt doordat frictieplaten wel of niet tegen elkaar worden gedrukt. Nou had die bak van mij al 100K+ achter de rug en met die compressor erbij heeft ie zoveel voor zijn kiezen gekregen dat een aantal frictieplaten verbrand zijn. Op onderstaande foto kun je goed zien dat de linkse de nieuwe is - dus met frictiemateriaal - en dat de rechtse totaal versleten is, je kijkt zo op het ijzer. Nu heb ik de mazzel dat onder mijn QP zo'n ouderwetse, rauwe amerikaanse bak zit. Waarom mazzel? Zo'n duitse ZF schakelt fijner, rijdt zuiniger. Klopt helemaal, alleen kan die de kracht van een compressor niet aan en nog belangrijker, een ZF bak heeft geen ruimte om te modificeren. Een amerikaanse dus wel. Normaal gesproken zitten in de 4L30 5 frictieplaten, voldoende om zo'n 300+ pk over te brengen mits in goede staat. Mijn bak wordt nu voorzien van 8 frictieplaten wat in theorie dus voldoende moet zijn om 480+ pk doorheen te jagen. (Voor de puristen onder ons: het aantal frictieplaten bedraagt meer en wisselt per versnelling maar op deze manier geef ik een vrij eenvoudige voorstelling van zaken). Hoe ziet nu bijvoorbeeld een tweede versnelling in een AT-bak eruit? Nou, zo dus. Alle frictieplaten worden aangestuurd door oliedruk die weer naar de goede plek wordt gestuurd door een wirwar van kanalen en kleppen. Een soort mechanische computer. Hier is ook nog winst te halen. Met snellere, sterkere kleppen en met een betere logistieke routing door de kanalen. Door de jaren heen uitgevogeld door techneuten wordt die kennis nu in een paar dagen in mijn bak gestopt. Met deze mods en een betere koeling moet dat tot een bak leiden die de compressorkrachten goed kan beteugelen. Overigens worden volgende week de adapterplaten voor de achterremmen geleverd. Voor de liefhebbers: ik heb er 6 extra laten maken dus die kunnen eventueel bij mij besteld worden!